Εννιά χωριά στην Κάτω Ιταλία που θυμίζουν Ελλάδα..

Η Ιταλία είναι μία από τις αγαπημένες χώρες που όσες φορές κι αν την έχουμε επισκεφθεί, πάλι δεν την έχουμε χορτάσει. Το Σεπτέμβριο που μας πέρασε κάναμε ακόμη ένα road trip , αυτήν την φορά στην νότια μεριά της χώρας και συγκεκριμένα στα Ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας, στην χερσόνησο του Σαλέντο. Αν η Ιταλία μοιάζει με μπότα, τότε η Γκρετσία Σαλεντίνα βρίσκεται στο “τακούνι” της. Φθάνοντας λοιπόν από το λιμάνι του Μπρίντιζι (Brindisi), πήραμε τον δρόμο για τα χωριά της Απουλίας, που μόλις περάσαμε το Λέτσε (Lecce) συναντήσαμε την πρώτη πινακίδα με μεγάλα γράμματα “Kalos Irtate” η συγκίνηση αλλά και η χαρά.. μεγάλη! Εδώ τα πάντα έχουν ελληνική όψη: το τοπίο, οι άνθρωποι, η γλώσσα.

Τεράστιες καταπράσινες πεδιάδες, εύφορα αμπέλια, οπωροφόρα και φυτείες καπνού, κάπου ανάμεσα σε αυτά συναντάς μικρές βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου, κάρβουνου και οικοδομικών υλικών, το τοπίο συναρπάζει από κάθε πλευρά και το σκηνικό ολοκληρώνεται μόλις συναντήσαμε τις πρώτες εικόνες από τα χωριά. Μπορέσαμε και εξερευνήσαμε και τα εννιά, περπατήσαμε (ΠΟΛΥ!) και γοητευτήκαμε πλήρως από μια γαλήνια ομορφιά που όσο ξεδιπλωνόταν μπροστά μας, τόσο θέλαμε να δούμε περισσότερα.

Όμορφες γραφικές γειτονιές, αυλές γεμάτες λουλούδια, λευκοί ασβεστωμένοι τοίχοι, γραφικά στενάκια που το καθένα σε βγάζει σε ήσυχες πλατείες, παντοπωλεία, κρεοπωλεία και φούρνοι με τα βασικά, φιλόξενοι και ευγενικοί άνθρωποι με το καλημέρα και το χαμόγελο στα χείλη, μας έκαναν να νιώσουμε τόσο φιλόξενα και ωραία. Αυτοί είναι οι μόνιμοι κάτοικοι που ανέρχονται γύρω στις 42.000 και ονομάζονται Γρίκο (Griko), μιλούν μια ιδιόρρυθμη διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας, που επέζησε για αιώνες μέσα από τα τοπωνύμια, τα τραγούδια, τις παραδόσεις και τα έθιμα των κατοίκων τους.

ΗΜΕΡΑ 1η

📍MARTANO – CASTRIGNANO DEI GRECI – MELPIGNANO

Με το που φθάσαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο μας στο χωριό Μαρτάνο (Martano), που θα μέναμε και τις τέσσερις μέρες, αφήσαμε τα πράγματα μας, “πήραμε” ένα γρήγορο πρωινό και ξεκινήσαμε να ανακαλύπτουμε το μέρος. Το Μαρτάνο είναι το μεγαλύτερο από όλα τα ελληνόφωνα χωριά της περιοχής με σχεδόν 10.000 κατοίκους. Εντυπωσιακά σπίτια με πανέμορφες αυλές, μαγαζάκια με καλό ιταλικό φαγητό, πλατείες με συντριβάνια και παρόλο που καθ΄όλη  την ημέρα επικρατεί αρκετή ησυχία στους δρόμους, το βράδυ ο κόσμος είναι αρκετός! Περπατήσαμε αρκετά και επισκεφθήκαμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα του χωριού που είναι το μεσαιωνικό κάστρο στην παλιά πόλη που ξαναχτίστηκε κατά το 15ο αιώνα αλλά και τις όμορφες εκκλησίες, η Κοίμηση της Θεοτόκου και η Μαντόνα ντελ Ροζάριο.

Τα Ελληνόφωνα χωριά δεν απέχουν πολύ το ένα με το άλλο και σε μια μέρα γνωρίσαμε ακόμα δύο, το Καστρινιάνο ντει Γκρέτσι (Castrignano dei Greci) και το Μελπινιάνο (Melpignano). Το πρώτο αριθμεί περίπου στους 4.000 κατοίκους και έχει ακριβώς την ίδια ομορφιά με το Μαρτάνο, αν και εδώ η αρχιτεκτονική του θυμίζει κάστρο. Αξίζει να κάνεις μια βόλτα στο χωριό και να επισκεφθείς την εκκλησία της Madonna Annunziata με σημαντικές τοιχογραφίες του 1892, τον Πύργο του Ρολογιού αλλά και το πάρκο Pozzelle με τα δεκάδες πηγάδια που διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση.

Μόλις 2 χλμ χωρίζουν το Καστρινιάνο ντει Γκρέτσι  από το Μελπινιάνο, ένα επίσης όμορφο χωριό με 2.200 κατοίκους και είναι εκείνο που που διατήρησε την θρησκευτική λειτουργία στα ελληνικά ακόμα και κάτω από την κυριαρχία των Νορμανδών, τον 11ο αιώνα. Στην όμορφη Piazza S. Giorgio δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου με τα χρωματιστά βιτρό ενώ έξω από το χωριό θα δείτε το παλιό μοναστήρι των Αυγουστίνων και το κάστρο Carmine του 1656.

Melpignano

ΗΜΕΡΑ 2η

📍CARIGLIANO D’ OTRANTO – SOLETO- ZOLLINO

Ξεκινήσαμε την δεύτερη μέρα μας με ένα τέλειο πρωινό στο ξενοδοχείο μας και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση. Το καλό είναι αυτές τις μέρες που βρισκόμασταν στα Ελληνόφωνα χωριά. δεν χρειαζόταν να ξυπνάμε από τις έξι, όπως σε άλλο προορισμό, μιας και οι τουρίστες και ο κόσμος ήταν λίγοι! Η μέρα μας είχε τρία ακόμη χωριά το Κοριλιάνο ντ Οντρόντο (Cariglano d’ Otranto), Σολέτο (Soleto) και Τζολλίνο (Zollino). Το Κοριλιάνο ντ Οτρόντο είναι μια κωμόπολη των 5.800 κατοίκων,  έχει αδελφοποιηθεί με το Δήμο Ιλίου, στην Αθήνα. Ξεχωρίζει για Castello de Monti, το επιβλητικό φρούριο με τη μπαρόκ πρόσοψη, που περιβάλλεται από μεγάλη τάφρο ενώ περπατώντας στην αγροτική κωμόπολη θα συναντήσετε και ωραίες επαύλεις του 18ου αιώνα. Μια βόλτα στο χωρίο μας έκανε να λατρέψουμε αυτήν την απόλυτη ηρεμία και γαλήνη που “καταδιώκει” αυτά τα χωριά, με ένα καφέ στο χέρι, χυθήκαμε στις όμορφες γειτονιές του.

Διάβασε ακόμη: Alberobello: Το παραμυθένιο χωριό της Ιταλίας.

Επόμενο χωριό το όμορφο Σολέτο,  μια μικρή κωμόπολη των 5.500 κατοίκων με μεγάλη όμως ιστορία αλλά και σπουδαιότητα, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στα βυζαντινά και μεσαιωνικά χρόνια. Εδώ λέγεται ότι βρέθηκε ο περίφημος χάρτης του Σολέτο, ο αρχαιότερος χάρτης του δυτικού κόσμου. Χρονολογείται από το 500 π.Χ. και πρόκειται για μία απεικόνιση της χερσονήσου της Απουλίας, σε ένα κομμάτι λουστραρισμένου πήλινου βάζου, με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο ενός γραμματοσήμου. Στον χάρτη έχουν χαραχτεί τα ονόματα πόλεων με ελληνικούς χαρακτήρες, και μια κουκίδα υποδεικνύει τα σημεία όπου βρίσκονταν, όπως και στους σύγχρονους χάρτες.

Ακόμη ένα χωριό με μεγάλη ιστορία από τα προϊστορικά χρόνια είναι το Τζολίνο, με 2.000 κατοίκους και λέγεται ότι στην περιοχή ανακαλύφθηκαν πολλά μενίρ. Αξίζει να επισκεφθείς την εντυπωσιακή εκκλησία  των Πέτρου και Παύλου, της Αγίας Άννας και τα αιωνόβια πηγάδια. Το μεγαλύτερο γεγονός του χειμώνα είναι η Festa de lu Focu, ο φεστιβάλ που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 28 Δεκεμβρίου από το 1978. Γύρω από τη μεγάλη υπαίθρια φωτιά, ντόπιοι και επισκέπτες παρακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα και παραδοσιακή μουσική ενώ δεν λείπουν και οι ντόπιες γεύσεις σε μια προσπάθεια να διατηρηθούν ζωντανές οι παραδόσεις της περιοχής του Σαλέντο.

ΗΜΕΡΑ 3η

📍STERNATIA- MARTIGNANO

Προτελευταία μέρα μας και αφού πήραμε πρωινό, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πριν “φύγουμε” για δύο νέα χωριά ακόμη, κάναμε μια μικρή στάση σε ένα παραδοσιακό ελληνικό φούρνο στο Μαρτάνο να δοκιμάσουμε το τοπικό ψωμί που ακούσαμε ότι είναι γευστικότατο. Ο φούρνος με το όνομα –Το Αρτοπωλείο– δεν μπορούσε να μας μείνει απαρατήρητος, μπήκαμε μέσα με μεγάλη χαρά και αφού είδαμε ότι έχει 100 είδη ψωμιού (και μόνο!) αγοράσαμε κάποια και ρωτήσαμε ποια ή σχέση του ευγενικού κύριου ήταν με την Ελλάδα κι αν ήξερε ελληνικά. Λίγα οι ελληνικές του λέξεις βέβαια και μάθαμε ότι ο φούρνος ήταν πολύ παλιός που άνηκε σε Έλληνα. Από τα πολλά έχω να σας πω ότι όποιο ψωμάκι κι αν διαλέξαμε ήταν πεντανόστημα!

Martano

Πήραμε τον δρόμο για Στερνατία (Sternatia) και Μαρτινιάνο (Marignano), δύο χωριά υπέροχα. Η Στερνατία λοιπόν λέγεται ότι δημιουργήθηκε όταν ενώθηκαν επτά οικισμοί και την έχτισαν σαν φρούριο για να προστατευτούν, αναγράφοντας τη λέξη “Φιλία”, που υπάρχει έως σήμερα. Οι Τούρκοι την πολιόρκησαν το 1480 και τελικά νίκησαν και την κατέστρεψαν χωρίς να σωθούν ελληνικά μνημεία. Σήμερα αξίζει να επισκεφθείς το palazzi αλλά και το μοναστήρι των Ντομενικάνων μοναχών, είναι του 16ου αιώνα, και τα πανέμορφα αιωνόβια πηγάδια. Μεγάλη γιορτή γίνεται στις 22 Αυγούστου για να εορταστεί ο προστάτης Άγιος Γεώργιος. Επίσης όμορφο χωριό είναι και το Μαρτινιάνο, που θυμίζει χωριουδάκι στην ελληνική ύπαιθρο, με όμορφες αυλές γεμάτες λουλούδια, καλοσυνάτους ανθρώπους και με τα βασικά τοπικά μαγαζιά (χασάπικο, φούρνος, μπακάλικο). Το Μαρτινιάνο έχει περίπου 1.800 κατοίκους και προσφέρει απίστευτη ηρεμία και γαλήνη.

ΗΜΕΡΑ 4η

📍CALIMERA

Το Καλημέρα το αφήσαμε για την τελευταία μέρα κι αφού μαζέψαμε τα πράγματα μας από το ξενοδοχείο, αποχαιρετήσαμε τους ευγενικότατους οικοδεσπότες μιας και θα παίρναμε πάλι τους δρόμους για να επισκεφθούμε κι άλλα μέρη της Ιταλίας που είχαμε στο πρόγραμμα και συνεχίζω με την κωμόπολη που Καλημέρα! Ένα μέρος που πραγματικά ερωτευτήκαμε και αγαπήσαμε, αριθμεί στους 7.300 κατοίκους και σε εντυπωσιάζει από τα πρώτα λεπτά με την γραφικότητα του, την όμορφη και ήσυχη πλατεία, την εντυπωσιακή εκκλησία του San Brizio, τα όμορφα καλντερίμια του και τις μικρές γωνιές – διαμαντάκια που έχουμε κρατήσει ακόμα στο μυαλό μας. Όσο για το όνομα λέγεται ότι  σύμφωνα με την παράδοση, η ονομασία της οφείλεται σε κάποιον ταξιδιώτη, ο οποίος, όταν πέρασε από αυτό το μέρος, ρώτησε έναν χωρικό για το όνομα του οικισμού. Ο τελευταίος, μην κατανοώντας την ξένη γλώσσα, έγνεψε του περαστικού ταξιδιώτη χαιρετώντας τον: “Καλημέρα”, του είπε. Το Καλημέρα στηρίζει την οικονομία του στη γεωργία και την παραγωγή κάρβουνου, εκτός από τις βόλτες στο χωριό αξίζει να καθίσεις για καφέ και γλυκό στην πλατεία αλλά και να επισκεφθείς το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Μια καλή περίοδο για να το επισκεφθείς είναι και το Πάσχα, όπου θα απολαύσεις  την αναπαράσταση των Παθών του Χριστού σύμφωνα με το βυζαντινό τελετουργικό.

Ήταν τέσσερις υπέροχες μέρες που εκτός από τα Ελληνόφωνα χωριά επισκεφθήκαμε κι άλλα μέρη εξίσου όμορφα τα οποία όμως θα αναφέρουμε σε επόμενο άρθρο αναλυτικά! Αν σου αρέσει να ανακαλύπτεις νέα μέρη στο ταξίδι σου, ήσυχα και μακριά από τον πολύ τουρισμό, τότε αυτός ο τόπος σίγουρα θα σε μαγέψει!

ΧΡΗΣΙΜΑ TIPS & ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

➝ Τα Ελληνόφωνα χωριά έχουν σχετικά μικρή απόσταση μεταξύ τους, μπορείς πολύ εύκολα και γρήγορα να τα επισκεφθείς μέσα σε λίγες μέρες.

➝ Τις Κυριακές όλα είναι κλειστά στα χωριά και γενικά στους δρόμους κυκλοφορούν λίγοι.

➝ Τις υπόλοιπες μέρες τα μαγαζιά ανοίγουν από νωρίς το πρωί μέχρι τις 2 και από 6 μέχρι 9, τις υπόλοιπες ώρες βρίσκεις μόνο λίγα μαγαζιά για φαγητό.

➝  Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και ευγενικοί και δεν συναντήσαμε καμία προσπάθεια για κλοπή κ.τ.λ.

➝ Οι τιμές για την διαμονή είναι αρκετά ικανοποιητικές εως πολύ φθηνές, για το κατάλυμα που σου προσφέρουν.